Onkruiden

Er zijn verschillende redenen waarom je geen onkruiden in je weide wilt hebben. Als er te veel onkruid in je weide staat, groeit het gras slechter en wordt de kwaliteit van het gras minder goed. Ook kunnen sommige onkruiden giftig zijn voor je paard. Er zijn ontelbare soorten onkruiden die in verschillende mate schadelijk zijn voor je paard, je weide en je ruwvoerproductie.


Meest voorkomende onkruiden

We bespreken hier de meest voorkomende en meest bekende.

  • Dovenetel: De dovenetel zie je veel op armere graslanden. Dit is een plant die niet zozeer schadelijk is voor het paard, maar om een andere reden ongewenst is. Doordat paarden

    de levende dovenetel niet eten, kan deze zich snel verspreiden en dit gaat ten koste van het gras. De dovenetel heeft echter veel gezonde bestanddelen en helpt onder andere bij de opname van calcium. Om paarden de dovenetel te laten eten moet de plant gedroogd worden. In gedroogde vorm wordt de plant zonder problemen gegeten en kan dus als aanvullend kruid gevoerd worden.

Niveau 3 en 4
Om de dovenetel te bestrijden kan de plant het best met de hand verwijderd worden, denk hierbij dan wel aan handschoenen!


  • Klaver: Klaver is net als de dovenetel niet schadelijk voor je paard. Klaver heeft zelfs ook een aantal positieve eigenschappen. De reden waarom we dit plantje toch niet in de

    weide willen hebben, is omdat klaver vrij veel eiwitten bevat. Als het paard hier heel veel van eet, dan kan dit problemen opleveren. Daarnaast is het een onkruid dat heel snel groeit door de kruipende stengels. Eén plantje groeit wel 18 cm per jaar in omtrek. 

Niveau 3 en 4 
Om klaver geen kans te geven in je grasland moet je zorgen voor een goede dichte grasmat. Hierdoor krijgt de klaver geen ruimte om te groeien en zal het niet goed ontkiemen. Daarnaast is een goed mestbeleid belangrijk, minder fosfor en meer stikstof zorgen ervoor dat de klaver niet kan groeien.


  • Jacobskruiskruid: Jacobskruiskruid is waarschijnlijk het meest bekende en meest gevaarlijke onkruid dat je in je weide kunt vinden. Deze plant is als levende plant, maar ook in gedroogde vorm heel giftig voor het paard. Als levende plant in je weide kan de plant niet veel kwaad. In de meeste gevallen wordt de plant niet gegeten, omdat het heel bitter smaakt. Alleen in hele
    hoge nood en honger begint het paard aan deze planten. Jacobskruiskruid in gedroogde vorm, dus in hooi of kuil, is veel gevaarlijker. In gedroogde vorm verdwijnt de bittere vorm en          
    zal het paard het gewoon eten. Het is dan echter nog steeds heel erg giftig! Symptomen kunnen wisselen van erge koliek, ataxie en zelfs de dood. 
    Niveau 3 en 4
    Jacobskruiskruid is lastig te bestrijden. Als de plant met de hand verwijderd wordt is het belangrijk dat de wortel, van de plant, ook uit de grond getrokken wordt. Dit is echter erg lastig omdat de wortel vaak al heel diep in de grond zit en er daardoor snel een stuk blijft zitten, waardoor de plant weer opnieuw gaan groeien. Het is beter om te voorkomen dat de plant in de weide gaat groeien. Dit is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan.

  • Boterbloem: De boterbloem is een plantje dat niet door de paarden gegeten wordt. Het groeit in kale graslanden met veel open plekken. Doordat de paarden het niet eten kan het zich
    heel snel vermeerderen en zo de kwaliteit van het grasland verminderen. Boterbloem is licht giftig voor paarden, als dit in grote hoeveelheden in hooi of kuil zit kan dit koliek verschijnselen
    veroorzaken. 
    Niveau 3 en 4
    Wanneer de boterbloem in grote hoeveelheden in het weiland aanwezig is, dan is het nauwelijks meer onder controle te brengen. Er zal met een chemisch middel gewerkt moeten worden om de plantjes te doden. Handmatig verwijderen heeft weinig zin doordat de plant een diepe wortel heeft. Dit maakt het volledig verwijderen van de plant lastig. Met een chemische behandeling zijn vaak meerder behandelingen nodig.


  • Paardenbloem: De paardenbloem is misschien wel het meest voorkomende onkruid in de paardenweides. Dit is geen schadelijke plant voor het paard, juist in tegendeel. De paardenbloem bevat extra calcium, ijzer, koper en vitaminen en is daarmee juist een mooie aanvulling op het rantsoen van het paard. Waarom hij dan toch vermeld wordt bij de onkruiden is, omdat de paardenbloem het opkomen van het gras belemmert. Zeker in weides waar de paardenbloem overheerst, is de kwaliteit van het gras onvoldoende. Omdat het zaad van de paardenbloem zich via de lucht verspreidt kan de oorsprong van de plant van kilometers verderop komen.


Niveau 3 en 4
Het voorkomen van paardenbloemen in je paardenweide is dus bijna onmogelijk. Om deze reden is het dan ook qua bestrijding het meest efficiënt om een chemisch bestrijdingsmiddel te gebruiken.


  • Zuring: In grote hoeveelheden is de zuring giftig voor het paard. In de meeste gevallen eten de paarden dit niet, maar als er niets anders meer in de weide staat dan kan dit wel gebeuren. Juist omdat paarden deze plant niet eten, heeft het de kans om extreem uit te zaaien. Als dit gebeurt dan zal de zuring het gras overwoekeren en zal daarmee dus de kwaliteit van je weiland achteruit laten gaan. Zuring groeit in armere graslanden met veel kale plekken. Wanneer je veel zuring in je weide hebt, dan is dit een teken dat de grond verzuurd is. In een verzuurde grond kunnen de meeste grassen niet goed groeien en krijgen onkruiden die wel goed groeien op zure grond, zoals zuring, een grotere kans. 
    Niveau 3 en 4
    Om zuring te voorkomen is het dan ook goed om een keer per jaar de weide te bekalken. Door het toevoegen van de kalk wordt de bodem minder zuur en gaan de grassen dus weer beter groeien. Om de bestaande zuring te behandelen kun je deze met wortel en al uit de grond verwijderen of een chemische bestrijdingsmiddel gebruiken.
Naar boven
/var/www/bib-paardensport-en-houderij-aeresmbo.learningmatters.nl